Cintecx, Comunicación e Comercio, tres novos exemplos dunha universidade máis xusta, igualitaria e excelente, reciben o distintivo de igualdade.
DUVI 25/04/2024
A Universidade de Vigo foi, en 2021, a primeira de España en poñer en marcha un distintivo de igualdade para os seus centros, escolas e facultades. Pasados tres anos, a institución académica segue consolidando o seu papel pioneiro ao entregar a cuarta edición distas distincións, que recaeron no centro de investigación Cintecx e nas facultades de Comunicación e Comercio.
Con estas tres novas incorporacións, a UVigo suma xa 13 distintivos entregados, que buscan “recoñecer e impulsar as actividades de promoción da igualdade entre mulleres e homes na nosa universidade, a prol do avance nas políticas públicas de igualdade e na gobernanza universitaria”, como salientaba a directora da Unidade de Igualdade, Águeda Gómez, no acto de entrega que tivo lugar este xoves no edificio Redeiras. “É unha aposta polo avance común en igualdade de toda a nosa universidade, a partir dos esforzos de cada centro, escola e facultade, para loitar por unha universidade mais xusta igualitaria e excelente”.
O reitor foi o encargado de entregar os tres novos distintivos e trasladou aos responsables dos seus centros “as grazas, os parabéns e o orgullo” que representan para institución. Manuel Reigosa agradeceu o traballo de todas as persoas que loitan a diario pola igualdade efectiva e quixo salientar que coa creación da Unidade de Igualdade en 2011 “sentáronse as bases para un futuro mellor para a Universidade e para a contorna, xa que somos irradiadores de coñecemento e de xeitos de funcionar”. Aínda que fixo unha firme defensa da “bandeira do feminismo”, o reitor tamén advertiu de que “queda moitísimo por percorrer, porque aínda nunha universidade coma esta, que se toma moi en serio a igualdade, quedan cousas por mudar”, por exemplo, no que atinxe ás diferencias “inxustas” no desenvolvemento da carreira investigadora de homes e mulleres. Con todo, Reigosa desexou que “esta vaga morada se estenda por toda a UVigo” e que o exemplo dos centros que xa contan co distintivo axude a que, no futuro, este se faga extensivo a toda a Universidade.
Sete candidaturas, tres premios
Para seleccionar os centros, un xurado, composto por persoas expertas tanto de dentro da UVigo como doutas institucións, realizou un proceso de avaliación das actividades, iniciativas e prácticas que realizan neste eido en relación aos esforzos dos centros e tamén de moitas persoas que na universidade loitan día a día por investigar, ensinar, transferir, xestionar e producir coñecemento en clave de xénero e feminista, como explicou a directora da Unidade de Igualdade.
Nesta 4ª edición presentáronse sete candidaturas e o xurado seleccionou tres centros. O mellor cualificado polo xurado, con 85 puntos, foi o Centro de Investigación en Tecnoloxías, Enerxía e Procesos Industriais-Cintecx. A súa candidatura amosa “unha aposta firme e decidida por incorporar a perspectiva de xénero de xeito integral na busca da excelencia investigadora e a calidade, nun ámbito de investigación masculinizado e onde é habitual atopar reaccións que cuestionan as políticas de igualdade”. O xurado tamén recoñece aspectos como a presenza paritaria en comisións, a pesar de ser un ámbito con escasa presenza feminina, o deseño dun plan de igualdade propio ou feito de contar con estruturas como a Comisión de Igualdade, Diversidade e Inclusión e a enlace de igualdade. Tamén tiveron en conta o feito de ter elaborado unha diagnose da situación do centro, así como o pulo á investigación en xénero, coa creación dun recursos propios para orientar o seu persoal na incorporación da perspectiva de xénero ou no aumento de liñas de investigación. A directora do Cintecx, Concepción Paz, foi a encargada de recoller o distintivo de mans do reitor, e lembrou que, aínda que no eido da enxeñaría se levan feito moitos avances no camiño da igualdade efectiva, este é un campo no que os cambios van máis lentos, polo que “nos move unha necesidade máis acuciante que no resto dos eidos”. Subliñou neste sentido que “queda moito por facer, non tanto en elaborar políticas, senón en traballar na promoción e visiblidade do traballo das mulleres e tentar que as súas carreiras non queden retrasadas respecto das carreiras dos homes”.