Máis de dez anos de traballo están detrás do proceso de produción por primeira vez dunha fibra de vidro continua 1000 veces máis fina que un cabelo humano. Os investigadores do grupo LaserON da Escola de Enxeñería Industrial da Universidade de Vigo idearon e desenvolveron o proceso denominado Cofiblas (Continous fiberizing by laser melting, Fibrado continúo por fusión láser), que combina un láser de alta potencia e un chorro supersónico de aire para, quentando e moldeando o material de partida, conseguir fibras de vidro continuas e dun espesor que pode ser controlado a vontade, entre 300 nanómetros e 30 micras. Science Advances, a revista irmá (on-line e en aberto) de Science, acaba de publicar o artigo Continuous fiberizing by laser melting (Cofiblas): Production of highly flexible glass nanofibers with effectively unlimited length, no que se describe o novo proceso que permite, por vez primeira, conseguir nanofibras de vidro sen limitación de lonxitude, algo que ata o de agora non era posible, quedando limitada a produción de fibra de vidro deste espesor a unha curta lonxitude, coa conseguinte limitación nas súas aplicacións.
“Con este novo proceso ideado e posto a punto polos investigadores da Universidade de Vigo, pódese producir unha fibra continua, que pode ser fiada ou tecida, o que facilita a súa manipulación, abre a porta a un maior número de aplicacións e elimina un dos riscos que se asocia aos nanomateriais: a seguridade das persoas, xa que, ao ser tan longa, non pode ser inhalada accidentalmente”, explica Félix Quintero, primeiro autor do artigo publicado por Science Advances e que tamén asinan Joaquín Penide, Antonio Riveiro, Jesús del Val, Rafael Comesaña, Fernando Lusquiños e Juan Pou, coordinador do grupo de investigación LaserON.